آموزش الکترونیکی به عنوان یک ابزار آموزشی می باشد که  به ترکیب خود انگیزشی، ارتباط، بازدهی و فناوری می پردازد. چون تعامل اجتماعی محدودی در این مورد وجود دارد، دانش آموزان می بایست در خودشان انگیزه ای ایجاد کنند. این جداسازی که در بطن آموزش های الکترونیک قرار دارد، دانش اموزان را ملزم می کند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و معلمان را خیلی اوقات ملزم می کند تا فعالیت های درسی تعیین شده  خود را انجام دهند. آموزش الکترونیک کارآمد می باشد زیرا باعث از بین رفتن فاصله ها و به دنبال آن مسافت ها می گردد. فاصله ها از بین می رود زیرا محتوای آموزش الکترونیک، توسط رسانه ها، که از پایگاه های مجهز به کامپیوتر و ابزارهای دیگر فناوری دسترسی به اینترنت ، قابل دسترس است، طراحی می گردند. آموزش الکترونیک یک عبارت انعطاف پذیر می باشد که به توصیف ابزارهای آموزشی از طریق فناوری می پردازد. انواع متفاوت آموزش الکترونیک بر مبنای موارد زیر می باشند:

- ابزارهای ارتباطی

- برنامه زمانی

- ساختار دسته بندی آموزش الکترونیک

فناوری بکار گرفته شده

تکامل آموزش الکترونیک

نویسنده: دن هومسفر

تا 10 سال پیش، آموزش نه از طریق کامپیوتر، بلکه از طریق معلمان واجد شرایط در کلاس درس انجام می گرفت. به دنبال پیشرفت فناوری، شرکت ها شروع به ادغام آموزش با کامپیوتر کرده و حوزه آموزش الکترونیک شروع به توسعه کرد.

در اوایل دهه 1990، بسیاری از شرکت ها از آموزش ها بر مبنای نوار ویدئویی برای کارکنانشان استفاده می کردند. در این مورد، صنایع، معرف بازار کوچکی در این زمینه بوده اما مقیاس آن در مقایسه با کاربردهای مهم امروزی ناچیز بود. ایده قرار دادن آموزش ها از طریق ویدئو بسیار خوب بود، اگرچه در حوزه های محدودی بر مبنای نیاز کاربران بوده، نگهداری آن بسیار هزینه بردار بود و نمی توانست به راحتی بروز گردد. همچنین این مشکل برای کارکنان وجود داشت تا تجهیزات مورد نظر را برای تماشای ویدئو پیدا کنند. این ویدئوها همچنین دارای اثر متقابل محدودی بوده اند که تقریبا ایجاد پیشرفت و انجام ارزیابی را غیرمحتمل می کرد.